Thursday, November 29, 2007

Menanggung Sepi

Sepi itu luka
Luka itu perih
Perih itu tangis
Tangis itu pilu
Pilu itu diam

Maka kutemui kau di sini
Hanya dalam kata di depan layar ini
Tanpa suara kucoba datangi kau

Kau tawarkan masa kini di hadapanku
Cukup kutersenyum tipis dan kuberi Caps Lock
Marah? Bukan! Aku cemburu

Masa lalu yang pernah melintas, yang pernah kuharap terjadi
Selintas terasa manis... Indah untuk dikenang
Rasa itu memang masih ada

Kini dalam ruang rindu tak berkesudahan aku diam
Menanggung awan kesepian sendiri

Kamu tahu? Aku benci kamu!

6 komentar:

Anonymous said...

siapa? siapa? mbak diana benci ama aku?
huhuhu... jangan dunkz, Mbak! :(
mbak diana lg sedih, ya? suka coklat, ga?
makan coklat aja! dijamin stressnya ilang! ;)
kalo suka ngopi2 lebih enak lg! hehehe... xD

andiana said...

Nilla hwaduh Nil! bukan sama kamu lageee...sama masa lalu yang pergi ninggalin aku hix..alias mantan TTM *tersipu*
mana dong coklatnya? kirim ke depok dong! kopinya juga sekalian yang dari The Coffee Bean.*H2C*

geka said...

Aku pendatang baru nih.....jadi enggak tahu apa2 lho. Jangan benci diriku, nanti rugi sendiri ha ha ha.
Emang enak punya TTM ?

Kunjungan balik nih. Terus selanjutnya gimana hayo......?

andiana said...

guskoko aduh pak, bukan sama bapak kok..hehehe..tenang, TTM itu sudah saya 'matikan'..jadi pemeran utamanya sekarang ya suami sayah....hihihihii...

Yolla Elwyn said...

wah mbak..jangan marah2..
yang lalu biarlah berlalu, yang akan datang mari kita ulang lagi..hoehee..:)

andiana said...

yolla ye, marah ama dikau tidak kerjakan pe-er! hehehe

bukan..bukan padamu kok nak..tenanglah... wokeh, mari....kita ulang lagi nomer satu.(apa seh?)